تو خونه تکونی آدمی چه چیزهای آنتیکی پیدا میکنه!
تو جمع و جور کردنای امسال به 4 قطعه عکس از 4 مقطع زندگیم رسیدم!
منم که عکس می بینم قشنگ میِِرم تو عمق تاریخ!
میشکافم و میریزم بیرون، آخرش هم که جمع نمی کنم، میریزم یه گوشه ای تا باز بمونه که نکنه عطرش بپره :)
اولی متعلق به سال های اول دبیرستان بود، دوره خامی مطلق، پر از تلاطم و درد
تجربه های ناخوشایند، دوستان خوب و بد و سبک زیستن مواج! که اثراتش هنوز هم پابرجاست
دومی متعلق بود به عکس کارت غرفه داری نمایشگاه قرآن سال 87!
موی فشن، صورت شیش تیغ، ابروهای یکم مرتب و دستکاری شده :))
خلاصه پارادوکسیکال ترین حالت ممکن! با اون تیپ و قیافه و سبک زیستن
با زبون روزه میرفتم مصلی محصولات قرآنی می فروختم!
( اینجا یه سری خاطره از دوران غرفه داری چند ساله نمایشگاه قرآن نوشتم
که صلاح نبود منتشر بشه فلذا پاک کردم :))) )
دو سال بعدش هم که خودم یه موسسه ثبت کرده بودم و مستقل شده بودم مثلا!!
متناسب با حال و هوای اون موقع شبابی خوش می گذشت خلاصه:))
عکس سوم مربوط بود به اوایل تحول طوفانی عقیدتی و اخلاقی
هنوز رگه های سوسولیسم در ما بود اما خب پیراهن و ریش روی صورت کاور کرده بود قضیه رو!
و عکس چهارم که مربوط میشد به اوایل دوران متاهلی، یک پارچه آقا دسته گل و مودب :))
کی ؟ همون احمد سوسول دبیرستان و سال های اول دانشگاه با اون پیشینه!!
گر نگهدار من آنست که من می دانم
شیشه را دربغل سنگ نگه می دارد
چی میخواستم بگم؟ انگار نخ اصلی از دستم در رفت :))
آره واقعا زندگی مثل سیب آویزون روی درخت میمونه که یهو می افته پایین
چرخ می خوره چرخ میخوره تاااااا این که بالاخره برسه روی زمین سفت و خشن!
همونقدر پرکنش، همون اندازه پر حرکت و همونقدر کوتاه!!!!
چیزی که این وسط بهش رسیدم این بخش از آیه شریفه است:
بیدک الخیر!
معناش جبر فلسفی نیست!
یقینا سرخوشی و وادادگی عرفانی هم نیست!
اما یادمون باشه ما تو مِلک خداییم، خدای مهربان، ستار العیوب و مقتدر!
شعار میدم؟ نه به خدا دارم اونی که بهش رسیدم میگم!
وقتی تو زمین خدا بازی میکنیم، باید حواسمون باشه که با نعمت اختیاری که داده بهمون گند نزنیم
چون همون اندازه که مهربونه، مقتدر هم هست
هر لحظه بخواد میتونه بزنه پس کله و کار رو یکسره کنه
کار یکسره کردن لزوما به معنای عذاب لحظه ای نیست
عقب افتادن، پیچ خوردن، بی برکت شدن عمر و ... تا به خودت بیایی
اما باهاش که باشی برات خیر میچینه :)
چی دارم میگم؟
خیال حوصله بحر می پزد، هیهات
چه هاست در سر این قطره محال اندیش
اما اصل مطلب
از زاهد بی مغز مجو معرفت عشق
کف از دل دریا چه خبر داشته باشد
