مگر تو قول ندادی برادرم باشی؟!!

تو در بلندترین نیزه منزلت کردی

به این بهانه مگر سایه ی سرم باشی

.

.

.

کاروان مخدرات به راه افتاده اند

همه هستند

حرمله

شمر

سنان

و زینب

و سر...

شروعانه

شاید یک تجربه جدیدی باشد اینجا.

گاهی باید تغییر کرد تا اتفاق خوب برای نوشتنت رقم بخورد

حتا در حد همین تغییر وبلاگ.

مثل اینکه در این روز های شبکه های موبایلی هم

دیگر انگار حس و حال وبلاگ نویسی نیست،

حتا برای ما که اوووونقدر فعال بودیم.

حتا برای خیلی ها که اووووووونقدر حرفه ای بودند.

مخصوصا با این مشغله ها.

اما به خودم گفتم از نوشتن دست نکش بنویس ولی حالا نه مثل قبل.

دنبال تغییر آرام هستم.

اگر به مطلوبم رسیدم که ادامه می دهم شکر خدا‏‏،مثل لشگریان عشق

تعداد مخاطب هم برایم زیاد مهم نیست.

اگر به مطلوبم نرسیدم هم وبلاگ نویسی را کلا حذف می کنم از زندگی ام.

هرچند با این نوشتن چه خاطره ها و چه اتفاقاتی که نداشته ام.

اما خب نبودن بهتر از بودن بی فایده است.

پس سلام.

.

.

الان کارم می شود لینک کردن واعلام حضور .

و من آدرس لینک های قبل را ندارم انگار !!

.

.

ضمنا قرار است در این وبلاگ من و بانو با هم بنویسیم.

.

.

.

درد های امام مهدی همچنان ادامه دارند.....