جبران افراطی
اشتراک یک تجربه بسیار مهم:
همسر جان سر این که پدر سخت گیر و خشکی در کودکی و نوجوانی داشته و الان هم داره :)))
سعی میکنه با محمدحسن خیلی دیالوگ برقرار کنه، در نتیجه مهربانی زیاد، بازی، توضیح زیاد و ... جزو دستور کارشه
محمدحسن در حال حاضر علیرغم این که کلاس اوله اما کامل می تونه بخونه، بنویسه، ریاضی بلده، جغرافی میفهمه و ...
قبل مدرسه ها در عرض کمتر از سه ماه فقط 50 تا کتاب داستان خودش خوند و تیک زد
بماند باقی موارد!
همه این ها رو هم مدیون مادرشه!
خب در ظاهر تصور میشد که بره مدرسه تارگت رو زدیم
عین یه بچه آقا میشینه سر کلاس و زمینه پرفسور حسابی شدنش فراهم میشه
خب راهی کلاس اول شد با بار علمی خوب اما مع الاسف به شدت قانون گریز شده و دوز شیطنتش هم رفته بالای بالا!
جوری که معلمش هر روز داره با همسرم صحبت میکنه،
منو گیر بیاره با خود من صحبت میکنه و اخطار میده
تازه بچه از من ترس و حیا داره و ترمز میگیره خیلی جاها اگه این ترس نبود معلوم نبود چی میشد
ما هم که مغموم، نگران و مضطرب!
من بارها می گفتم به همسرم که این بچه عادت به تنهایی نداره، خلوت کاملی نداره
همسرم هم تایید میکرد اما نمی تونستیم کاری کنیم
تا این که همسرجان امروز یه حرکت خوب زد و با یه مشاور کاربلد موضوع رو مطرح کرد!
آقای مشاور بعد شرح حال گرفتن و صحبت، به همسرم گفتن:
شمای مادر داری گذشته خودت رو جبران افراطی میکنی!
مهربانی بیش از حد، توضیح دادن های زیاد، بودن های بی قاعده
این اسمش پایه بودن نیست، روشنفکری و به روز بودن هم نیست
این رویه بچه رو بی قانون بار میاره
رفتارهای امروزش حاصل بی قانون شدنشه!
دیدم درست میگه!
بچه نه مریضه، نه عاصی و نه غرض و مرض داره
لوح سفیده که ما قلم میزنیم و بهش شکل میدیم!
محمد حسن وقتی با منه به شدت آرومه، چشم میگه، مودبه و شیطنتش معقول و استاندارد شده است
اما وقتی همسرم باهامون هست بعضی وقت ها رها میشه
تو مدرسه وقتی هیچ کدوم نیستیم بدترین ورژن خودش رو بروز میده
و جالب اینجاست تو خونه هم به جای این که هوای مادرش رو داشته باشه
با وجود این که بنده خدا خیلی باهاش وقت میذاره، حرف میزنه و بازی میکنه اما باز هوای منو داره!!
بابا اذیت نشه، بابا خسته نشه، بابا ناراحت نشه، اینو برای بابا نگه داریم، برای بابا بخریم و ...
در ظاهر هر کسی آرزوی داشتن چنین مادر پایه و خفنی رو داره
اما زوم که میکنیم، دقیق که میشیم می بینیم والد خوب والدیه که قاطع مهربون باشه
اگه قاطعش رو جدا کنیم میشه همون جبران افراطی، میشه بی قانون و رها شدن!
همش تقصیر همسر جانه؟ قطعا نه!!!
من نقشم چیه پس؟
مشاور خیلی خوب گفته:
پسر بچه بااااااید 70 درصد زمانش رو با پدر بگذرونه، با پدر بیرون بره، معاشرت کنه، حرف روزانه بزنه و ...
من چجوری بودم؟ قاطع با دوز مهربانی سینوسی!
یه جاهای خیلی مهربون یه جاهایی اصلا محو یا کم!
پا داد استخر و بیرون بردمش، همیشه خرید می برمش انصافا :))
اما خیلی وقت ها انگار بد عادت شده باشم
گفتم خب دیگه با مامانش اینقدر صمیمی و راحته بیخیال
این یعنی رندی و کم کاری کردن
ان شاء الله مفید بوده باشه :))
ان شاء الله پدر و مادران سرزمین من قاطع مهربان و فرزندان خاک وطنم قانون پذیر باشند :)))
خدایا شکرت
یه چیزیم این وسط تقصیر من مادر نیست یا تقصیر من مادر کمتره توش یا حداقل شریک تقصیر دارم
بابای پسرای منم کم وقت داره
و بعضی وقتها که با وجود خستگی برای پسرها وقت میزاره واقعا خونه جای بهتری برای زندگی کردن میشه