برای تغییر خیلی وقتها انگیزه هست، دلیل هست، برنامه هم هست ولی یک چیزی اضافه است!
با هر سرعتی هم که حرکت کنی، بهترین وسیله نقلیه دنیا را هم که داشته باشی و در بهترین جاده عالم هم که افتاده باشی، اگر یک تکه سنگ بزرگ سر راهت باشد منهدم میشوی! بی برو برگرد!
برای حرکت، تغییر و بلوغ باید بت ها را بشکنیم!
بت ما را محصور میکند! سجنی می شود برای خودش! عین وسواس میماند! در یک تله ما را گیر می اندازد تا دایره وار دور او طواف کنیم بی آنکه حرکتی را آغاز کرده باشیم!
در دین به این بت می گویند ولیجه! محبی که حبش جایز نیست! محبی که حبش باطل است! که حبش جای حب خدا و اولیا خدا را می گیرد
محب بی خاصیتی که سد راه حرکت است!
واضح تر از این ؟
بگذریم...