برگشتم
به لطف نگاه پدرانه قمر منیر بنی هاشم علیه السلام رزق خوبی نصیبم شد.
در تمام طول سفر سعی کردم از اخبار زائد و سیاست دور باشم تا از هدف اصلی دور نشوم!
کمترین میزان خوبی این سفر این بود که دور بودم از فضای جوزده و سیاست زده برخی هیات های مذهبی که در ایران هست!
شمر زمانه میسازند، بصیرت می تراشند و علی اکبر زمان خلق می کنند
به این دسته لقب انگلیسی می دهند آن یکی را سکولار می خوانند، یکی دیگه را عمر سعدی و کلی برچسب ناعادلانه
چرا چون شبیه آن ها نیستند! ارزش های آن ها را قبول ندارند!
حالا تحقیقا تحقیقا این فلک زده ها دوزار سواد دینی ندارند، طی بحث های متعدد با آن ها دیدم طرف در ابتدائیات هم وا می ماند
اما یک جین شعار و شعر بلد است و همان ها را مبنای عقیده قرارداده
اما در عراق از این خبر ها نیست، متکثر است فضا، همه می آیند!
کسی نمی گوید رسمت چیست؟ خط فکری ات چیست؟ اینگونه عزاداری کن، لخت نشو لخت بشو! لطم نزن لطم بزن
همه می آیند برای یک هدف، للحسین علیه السلام! با تمام تفاوت ها...
پ.ن:
یکم مقایسه جغرافیایی:
امسال دینار 45 تومن بود که از سایت خوب و امین دینارز 41500 گرفتم، پارسال که مشرف شدم با دینار 31 تومنی رفتم، سال قبل 22 تومنی، سال های قبل .... اما کرایه ها در عراق؟ نجف به کربلا چندیییین سال است 3 تا 5 دینار است! مرز مهران تا کربلا بسته به نوع ماشین بین 10 تا 15 دینار، مواد غذایی همین طور، هتل همین طور... اینترنت هم که نگویم :)))
اما برای ما هر سال سفر گرانتر می شود! هر سال بهترین ماشین های دنیا را سوار می شوند با النترا و دوج مسافرکشی می کنند! کشور جنگ زده ای که سال ها درگیر نزاع سنگین بود، قبل تر دیکتاتوری مثل صدام بالای سر بود بعد تر آمریکا، تا آمد به خودش بیاید داعش آمد بالای سر... اما تورم صفر! صفر تا صد خرید خانه و ماشین بسیار کوتاه! این چند ساله هم رفته اند سراغ ارتباط قوی با ترکیه و کشورهای حاشیه خلیج فارس و توسعه زیرساخت و ... اگرچه مردم همراه و با هوشی شاید نداشته باشند که از این فرصت بهترین استفاده را کنند!
حالا ما اینجا درگیر چه هستیم؟
برای چه چیزهایی کف و سوت می کشیم؟
حرص چه چیزهایی را می خوریم؟
۷
۰
