ســــجــــــنــــــــ

این متن رو شایان مصلح عزیز نوشته، منم یه پی نوشت اضافه کردم همین :))

یکی از حرف های خنده دار کسانی که با برائت مشکل دارند این است که:

نشسته ای در خانه ات لعن میکنی اگر مرد هستی برو در فلان شهر این کار را بکن! از قضا ما معتقدیم برائت جا دارد و تقیه هم جا دارد و روایات معصومین نیز موید این کلام است که برائت از اصول عقاید شیعه است و در جایی هم که خوف ضرر است باید تقیه کرد و تقیه هم از اصول اعتقادی ماست.

اما آیا کسانی که در خانه از زیر لحاف علاقه به جهاد دارند و با شعارهای جهادی و ضد صهیونیستی باعث به خطر افتادن جان شیعیان می شوند حالا که وقت عمل رسیده به لبنان می روند و از شیعیان دفاع می کنند؟

در ماجرای غزه دیدیم که حدود ۱۰ میلیون نفر در پویش مبارزه با صهیونیست های ملعون شرکت کردند اما ۱۰ نفرشان هم راهی غزه نشدند!
چالش بزرگ ما با این جماعت دقیقا همین جاست که ما برای عقایدمان اصولی از روایات معصومین تعریف کرده ایم اما آیا آن ها هم اصولی دارند یا فقط بر مبنای هیجانات خودشان حرف می زنند؟
هیجاناتی که جز دردسر و هزینه برای شیعیان چیزی به همراه نداشته.
اتفاقات اخیر خیلی از مسائل را برای خیلی ها روشن کرد تا بفهمیم چرا ما تاکید به تسلیم شدن در برابر امر معصومین داریم.

پ.ن:

متن قابل تاملی بود! نبود؟ البته که این چند روز واقعا غصه دار شیعیان مظلوم لبنان شدم! شیعه هر کجای دنیا که باشد عزیز ماست

لعنت به کسانی که شیعه را به دردسر می اندازند، لعنت به بانیان بدبختی های امروز شیعیان.

لعنت بر صهیونیسم خونخوار.

اللهم عجل لولیک الفرج مولانا صاحب الزمان

۳ ۰