ســــجــــــنــــــــ

جماعت خاکستری هدف اصلی تمام قدرت ها هستند!

برای آن ها، شعار می سازند، احساسات خرج می کنند، حتی اگر توان برداشتن فیلتر یک شبکه اجتماعی ساده را هم نداشته باشند اما باز وعده می دهند! حتی اگر قدرت محصور و محدودی داشته باشند ولی سودای همان قدرت مشروط و محدود آن ها را بیچاره می کند پس به صحنه می آیند، وعده های چشم کور کن می دهند! حرف های پر زرق و برق حواله می کنند! برای یک ماه هم که شده حرف از دردهای معیشتی می زنند، کلاغ درونشان را رنگ کرده جای قناری به خورد قشر خاکستری می دهند! قشر خاکستری هم که آماده دریافت پیام! یکی از فرد بی نوای فقید بی تخصصشان اسطوره می سازد بی آنکه حواسش باشد خودش منتقد جدی او بوده اما چون بین عوام شد اسطوره پس باید غلاف کند و در مسیر رود شنا کند، دیگری با علم به کم حافظه بودن قشر خاکستری آن ها را حواله می دهد به گذشته بزک شده ای که در آن نه سوپر من که یک منفعت طلبی بیش نبوده است اما امان از حافظه تاریخی که منفعت طلب را با گذشت زمان می تواند جای سوپرمن جا بزند! جای جلاد و شهید را عوض کند! یا ناکارآمدی که دو جمله حرف عادی نمی توانست بزند یک دفعه می شود ماورایی، یا هم پیاله تاجر بنزین می شود دلسوز، مصلح و منجی!

طرف حاضر نشده است فرزندانش را در این خاک سر کلاس بفرستد و همه را حواله داده به خارج بعد برای این مردم در همین خاک می خواهد آینده خوب بسازد! یعنی چه کار کند؟ همه مان را بفرستد لندن؟

بله تلک الایام نداولها بین الناس، می چرخد، دست به دست می شود، معمولی بت می شود بت شکسته می شود، بلافاصله بت دیگری رو می شود انقدر این بازی ادامه پیدا می کند تا فرج حاصل شود و رو سیاهی به ذغال بماند.

پ.ن:

و چقدر این مملکت چمران و همت ها را می خواهد.

هر بار چ و آقا مصطفی مومن، کاربلد، متخصص، عاقل، صبور و آرااااااااااااااام را می بینم دلم برای جوانی خودم و جوانی آینده فرزندم می سوزد.

۶ ۱