جذاب بودن یا بی قید شدن؟
نمی تونیم ادعا کنیم مذهبی و اهل بیتی هستیم و در عین حال خودمونو متعلق به هر جمعی بدونیم
و چشممون روی چی ببندیم و با گناه کنار بیایم!
آدم داریم میگه اینقدر تو دل برو هستم که هم با هیاتی جماعت حشر و نشر دارم
هم با رفقای عرق خور و قمار بازم هر از گاهی برنامه می کنیم و می زنیم به دل طبیعت!
بعد که ازش می پرسی از این همه تناقض نمی ترکی؟
میگه: مومن باید جذاب باشه و همه رو دور خودش جمع کنه!
ببین تبلیغ، خوشرویی و حسن رفتار یک چیزه
انس گرفتن و هرجایی شدن یک چیز دیگه است!
شک نکنیم که آدم به مرور شبیه دوستان و رفقاش میشه :)
پ.ن:
حال خوب این هفته های پیاپی را مدیون نگاه خاص امام زمان علیه السلام هستم :)
نمی دونم بنویسم که چه ها شد و چگونه بی هیچ مشورت و تراپی حالم اینقدر دگرگون شد
اما هر چه بود عنایت خود امام عصر علیه السلام بود.
الحمدلله که شما را دارم.
( ͡• ͜ʖ ͡• )
بسیار عالی