رفاقت با امام !
مومنی که امام زمان داره اگه اندازه یک کوه بزرگ غم و درد داشته باشه، بازم با مردم درد و دل نمی کنه !
برعکس همه ی غم هاشو می ریزیه تو هارد و مانیتورش رو شاد و رنگی نشون میده ! پر از لبخند :)
می فرمایند : الامام الانیس الرفیق والوالد الشفیق والاخ الشقیق والام البره بالولد الصغیر
امام مونس همدم، پدر مهربان، برادر برابر و مادر مهربان و دلسوز به طفل خردسال است !
بعد من که همچین گوهر و تکیه گاه نابی دارم که از پدر به من مهربون تره رو رها کنم و بشینم سفره دلم رو برای مردم ولو بهترینش باشه باز کنم و راز بگم ؟
دوره نوجوونی استادی داشتم خدا حفظش کنه می گفت: " یاد بگیرید با امام زمان زندگی کنید ! حرف بزنید باهاش کوه برید قدم بزنید رفاقت کنید !"
امکان نداره کسی باشه بگه من نتیجه توسل به امام زمان رو ندیدم ، بگه تا حالا نشده امام زمان علیه السلام به من کمک کرده باشند و دستم رو نگرفته باشند، امکان نداره !
بریم در خونه سرچشمه آرامش، کسی که تا آخر خط پشت و پناه ماست و می فرمایند که :
إِنَّا غَیْرُ مُهمِلِینَ لِمُرَاعَاتِکُم وَ لَا نَاسِینَ لِذِکْرِکُم ...
همانا، ما از رعایت حـال شما کوتاهى نمى کنیم و شما را از یاد نمى بریم...
یه درد و دل کوچولو بود :)
پ ن :
المستعان بک یا صاحب الزمان :)